آشنایی با شهر باستانی و افسانه ای تایر - چای قند پهلو

در اسطوره ها گفته میگردد که شهر تایر همان محلی است که دایدو کاردیج (Dido of Carthage) عاشق قهرمان تروی شده است. شهر باستانی تایر به دو بخش تقسیم شده که یکی مرکز اصلی تجارت که در جزیره ای قرار داشته و بخش قدیمی تایر در حدود نیم مایل داخل سرزمین میباشد .

شهر قدیمی که به اسم اوشو(Ushu) شناخته میگردد در سال 2750 قبل از میلاد تأسیس شده و مرکز تجاری بعد از آن رشد کرد. در طول زمان جزیره توسعه بیشتری پیدا نموده و جمعیت آن نسبت به اوشو بیشتر شد.

توسعه شهر باستانی تایر سبب شد تا توجه پادشاه بابل، نبوچادنزار دوم این شهر جلب شده و 13 سال از قرن ششم میلاد را به محاصره این شهر مبادرت کند بدون این که دیوارهای دفاعی آن را بشکند. این محاصره اغلب ساکنان شهر اصلی برای امنیت جزیره این شهر را آزاد کردند. اوشو حومه ای از شهر باستانی طایر باقی ماند تا اسکندر عظیم به آن جا رسید. شهر باستانی تایر در کتاب مقدس اوقات تازه به آن اشاره شده و گفته که حضرت عیسی از این شهر بازدید نموده است.

دوران طلایی شهر باستانی تایر

زمان طلایی شهر باستانی تایر در حدود قرن دهم و هشتم قبل از میلاد بوده است. استعمار سایت دیگری در این منطقه که دارای توسعه و ثروت عظیمی بود باعث رشد بیش تر این منطقه بود. توافقنامه ها و اتحادهای تایریان سبب سود آوری در بین هر دو طرف بود.

بر اساس گفته ها به لحاظ تجاری این اتحادها نه تنها قابلیت دسترسی به بازارهای با ارزش دیگر را آماده میکرد بلکه فرصت های بیشتری را برای سرمایه گذاری ایجاد نمود. گسترش دیگری که سبب رشد شهر باستانی تایر شد انقلاب مذهبی در شهر تحت حکومت ابیبال(Abibaal) و هیرام(Hiram) بوده که آن را به اسم ملکارت(Melqart) می شناختند.

وجود ملکارت سبب شد تا قدرت از اختیار کشیشان بیرون شده و در اختیار کاخ پادشاهی قرار گیرد. نتیجه این دستور سبب شد تا نه تنها ثروت قصر افزایش یابد بلکه از طریق توزیع کارآمدتر این ثروت برای افزایش توسعه شهر مورد استفاده نهاده شد.

جشنواره های دینی شهر باستانی تایر

بر اساس این تغییرات دینی پادشاه شهر باستانی تایر اینک بعنوان پلی بین دنیای زمینی و آسمانی بوده است. این سیاست مذهبی سبب پیوندی بین مردم شهر شده و آنها را جدا از دیگر شهرها و مناطقی تحت تسلط فنیقی ها قرار داد. پادشاه مراسم جدیدی را بعنوان جشنواره سالیانه دینی معرفی کرد.

در این جشنوراه دینی برخی از مراسم شامل آتش بازی های ویژه و همچنین سرودها نیز از طریق جمعیت حاضر انجام میشد . برای تأکید بر این که انسجام داخلی مردم حفظ گردد تمام اشخاص خارجی شهر ناگزیر بودند تا در مقطع برگزاری این مراسم این منطقه را ترک نمایند. این مراسم که از اهمیت بالایی برای مردم بهره مند بود سبب شد تا رفته رفته شهر باستانی تایر خراب شده و نتیجه آن کشتار و بردگی مردم باشد.

رشد امپراتوری روم و نابودی تایر

رومی ها در سال 64 قبل از میلاد شهر باستانی تایر را که ویران شده بود بعنوان یک مستعمره در نظر گرفته و در خاتمه پومپی(Pompey) تمام محدوده تحت حکومت فنیقی ها را به امپراتوری روم الحاق نمود. شهر باستانی تایر مجددا از طریق رومیان بازسازی شد و از سوی دیگر شهر کارتاژ که باقی مانده تایریان ها تأسیس نموده بودند خراب شد.

رومی ها، جاده ها، بناهای تاریخی و کانال های آبی را که هم چنان وجود دارند بنا کردند و این شهر مجددا تحت حکومت رومیان توسعه خود را بدست آورد ولی بعد از سقوط امپراتوری روم این رونق کاهش یافت. شهر باستانی تایر تا قرن هفتم میلادی هم چنان بعنوان یک شهر بندری در نیمه شرقی امپراتوری روم و بیزانس باقی ماند تا در خاتمه توسط مسلمانان فتح شد.