هیتلر و رویاهای بر باد رفته - چای قند پهلو

روزنامه شهروند نوشت: آدلف هیتلر برای همه ملت ها یادآور رهبری او بر آلمان نازی در طول جنگ جهانی دوم، جنگ طلبی و نژادپرستی است. جالب است بدانید او در آلمان به جهان نیامده بود. هیتلر بیستم آوریل 1889 در اتریش و از پدر و مادری اتریشی تبار به دنیا آمد. نام مادرش کلارا و نام پدرش الویس هیتلر بود. آدلف به غیر از خودش، پنج خواهر و برادر دیگر هم داشت. اگر می خواهید به اطلاعات جالب تری درخصوص یکی از منفورترین شخصیت های قرن بیستم دست پیدا کنید، مطلب پیش رو را تا سرانجام بخوانید.

1- در جنگ جهانی اول صدمه ای جدی دید

نام هیتلر همواره بلافاصله با جنگ جهانی دوم همراه می گردد؛ طوری که اصلا ذهن پیوند او با جنگ جهانی اول را نمی شناسد. او برای این که به ارتش اتریش نپیوندد، به آلمان فرار کرد و برای ارتش این کشور جنگید. هیتلر در سال 1916 مجروح و مدتی در بیمارستان بستری شد. او بعد از این اتفاق، در سال 1918 به دلیل عوارض استنشاق گاز خردل، تا حدودی بینایی اش را از دست داد ولی بعدها بهبود پیدا کرد.

2- رویای هنرمندشدن داشت

آدلف هیتلر خیلی دوست داشت یک هنرمند تمام عیار بگردد. او در سال های 1907 و 1908 (دو سال متوالی) متقاضی ورود به آموزشگاه هنر وین بود اما هر دو بار قبول نشد! مدتی بعد از ارسال فرم درخواست ورود به دانشگاه، مادر آدلف به دلیل سرطان سینه از جهان رفت. پذیرش این اتفاق برای او خیلی سخت بود. هیتلر تا چهارسال بعد در خیابان های وین آثار هنری و نقاشی هایش را به عابران می فروخت.

3- بعد از شکست آلمان حزب نازی را پایه گذاری کرد

حزب نازی تا پیش از هیتلر وجود خارجی نداشت. بنابراین حزب سیاسی که هیتلر در ابتدا به آن پیوست، حزب کارگران آلمان بود. اعضای این حزب سیاسی کوچک، عمدتا کسانی بودند که همچنان از شکست آلمان در جنگ جهانی اول، سرخورده بودند. از طرفی عواقب سنگین معاهده ورسای، خشم آلمانی های ملی گرا را برانگیخته بود.

هیتلر از این آب گل آلود ماهی گرفت و با اعتقاداتی که داشت، خیلی زود توانست رهبر حزب گردد و نماد معروف سواستیکا (صلیب شکسته) را به شهرت برساند. در سال 1920، همین که دو سال از سرانجام جنگ جهانی اول گذشت، نام این حزب، به حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان تغییر کرد. این حزب به مرور، تحت لوای این نام و خط مشی معین شده به حزب عظیم تر نازی تبدیل شد.

4- بین سال های 1925 تا 1932 تبعه هیچ جا نبود

هیتلر از امپراتوری اتریش - مجارستان متنفر بود و تصمیم گرفت تابعیت اتریشی اش را در سال 1925 لغو کند. در سال 1932، فرماندار ایالت برونزویک، هیتلر را به عنوان رهبر و شهروند آلمان معرفی کرد و به رسمیت شناخت.

5- از سوت زدن لذت می برد

یکی از آهنگ های مورد علاقه هیتلر برای سوت زدن، چه کسی از گرگ می ترسد؟ بود. او از سوت زدن واقعا لذت می بُرد. بر این حسب برخی از نزدیکانش به او لقب گرگ را داده بودند.

6- او بیمار بود

هیتلر در آخرین روزهای زندگی اش، علاوه بر از دست دادن حافظه و زوال عقل، از بیماری پارکینسون هم رنج می برد. این بیماری نه تنها از نظر جسمی عوارضی مثل لرزش بدن دارد، بلکه بر تصمیم گیری، طرز فکر و عادات رفتاری هم تأثیر مستقیم می گذارد.

7- در نوجوانی رویای کشیش شدن داشت

هیتلر قبل از اینکه سودای هنرمندشدن را در سر بپروراند، دوست داشت کشیش گردد. از همین رو، او در نوجوانی به طور مداوم در همه مراسم کلیسای کاتولیک شرکت می کرد و یکی از اعضای گروه کُر بود. هیتلر برای این که صدایش برای خواندن بهتر گردد و به کلیسا خدمت کند، در کلاس آواز شرکت می کرد.

علت اعتقادش بیشتر به این خاطر بود که پدر و مادر او نسبتا مذهبی بودند و آدلف را با سازوکار کاتولیک ها وفق داده بودند. اما در عظیمسالی ورق برگشت و آن علاقه پرسوز و گداز به کلیسای کاتولیک، به تنفر بدل شد! گرچه هیتلر از مارتین لوتر و برخی از جنبه های پروتستانیسم خوشش می آمد اما گاهی می خواست تا کل کلیسای مسیحیان را نابود کند.

8- او فعال حقوق حیوانات بود

خیلی ها گمان می نمایند هیتلر به زندگی هیچ موجودی اهمیت نمی داد اما او در تمام زندگی اش گیاهخوار بود و حتی برای اجرای قوانین مربوط به حقوق حیوانات و حمایت از آنها با خیلی ها جنگید. هیتلر حتی قصد داشت قوانینی را تصویب کند که بعد از سرانجام جنگ جهانی دوم میزان مصرف گوشت در وعده های غذایی مردم کم گردد!