ماسک دیجیتال از حریم شخصی بیماران محافظت می نماید - چای قند پهلو

دانشمندان دست به ساخت یک ماسک دیجیتالی زده اند که امکان ذخیره تصاویر افراد را در پرونده های پزشکی فراهم می نماید و در عین حال از استخراج و سرقت اطلاعات زیست سنجی (بیومتریک) شخصی و حساس افراد جلوگیری می نماید.به گزارش سایت ساینس دیلی، در مطالعه ای که به تازگی در مجله Nature Medicine منتشر شده، تیمی به رهبری دانشمندان دانشگاه کمبریج و دانشگاه سون یات سن در گوانگ ژو چین، از الگوریتم های بازسازی سه بعدی و یادگیری عمیق برای پاک کردن ویژگی های قابل شناسایی از تصاویر چهره افراد استفاده کردند، در حالی که مشخصه های مورد احتیاج برای تشخیص بیماری حفظ شده است.

این تصاویر از چهره افراد می تواند برای شناسایی علائم بیماری مفید باشد. به عنوان مثال، مشخصه هایی همانند چین و چروک های عمیق پیشانی و چروک های اطراف چشم به طور قابل توجهی با بیماری عروق کرونر قلب مرتبط است، در حالی که تغییرات غیر طبیعی در حرکت چشم می تواند نشان دهنده عملکرد ضعیف بینایی و مسائل رشد شناختی بینایی باشد. با این وجود، تصاویر چهره، اطلاعات زیست سنجی دیگری از جمله نژاد، جنس، سن و خلق و خوی بیمار را نیز ثبت می نمایند.

با افزایش دیجیتالی شدن سوابق پزشکی، خطر نقض حریم شخصی به وجود می آید. در حالی که بیشتر داده های بیماران را می توان به صورت ناشناس ثبت کرد، ثبت ناشناس داده های مربوط به چهره با حفظ اطلاعات ضروری کار سختتری است. روش های متداول، از جمله محوکردن و برش منطقه ها قابل شناسایی، ممکن است به از دست رفتن اطلاعات مهم مرتبط با بیماری منجر گردد.

نگرانی های مربوط به حریم شخصی باعث شده که مردم اغلب در به اشتراک گذاشتن داده های پزشکی خود برای تحقیقات پزشکی عمومی یا سوابق سلامت الکترونیکی تردید داشته باشند و این مانع از توسعه مراقبت های پزشکی دیجیتال می گردد.

پروفسور هاشین لین (Haotian Lin) از دانشگاه سون یات سن می گوید: در طول همه گیری کووید-19، ما مجبور بودیم به مشاوره تلفنی یا تماس ویدئویی روی بیاوریم. مراقبت های بهداشتی از راه دور برای بیماری های مربوط به چشمی احتیاجمند به اشتراک گذاشتن مقدار زیادی اطلاعات دیجیتال از چهره است. بیماران می خواهند بدانند که از اطلاعات حساس بالقوه و حریم شخصی آنها حفاظت می گردد.

پروفسور لین و همکارانش یک ماسک دیجیتال ایجاد نموده اند که ویدئوی اصلی از چهره بیمار را دریافت می نماید و یک ویدئو با استفاده از الگوریتم یادگیری عمیق و بازسازی سه بعدی ارائه می نماید، در حالی که تا حد امکان اطلاعات مربوط به زیست سنجی شخصی بیمار حذف می گردد و شناسایی فرد غیر ممکن می گردد.

یادگیری عمیق مشخصه ها را از قسمت های مختلف صورت استخراج می نماید، در حالی که بازسازی سه بعدی به طور اتوماتیک اشکال و حرکت چهره ها، پلک ها و کره چشم ها را بر اساس ویژگی های استخراج شده به صورت دیجیتالی در می آورد. تبدیل ویدئوهای نهایی به ویدئوهای اصلی بسیار سخت است؛ زیرا بیشتر اطلاعات لازم از آن حذف شده اند.

در مرحله بعد، محققان مقدار مفید بودن این ماسک ها را در آنالیز های بالینی آزمایش کردند و دریافتند که تشخیص بیماری با استفاده از ماسک های دیجیتال با تشخیص اجرا شده با استفاده از فیلم های اصلی مطابقت دارد. این نشان می دهد که بازسازی به مقدار کافی برای استفاده در مراجعه های بالینی دقیق بوده است.

در مقایسه با روش های سنتی مورد استفاده برای شناسایی بیماران که شامل برش تصویر می گردد، خطر شناسایی بیمارانی که نقاب دیجیتالی داشتند به طور قابل توجهی کمتر بود.

محققان بیمارانی را که به کلینیک مراجعه می کردند به صورت تصادفی انتخاب نموده و نگرش آنها در خصوص ماسک های دیجیتال را آنالیز کردند. بیش از 80 درصد از بیماران معتقد بودند که ماسک دیجیتال نگرانی های مربوط به حریم شخصی آنها را کاهش می دهد و آن ها تمایل بیشتری برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی خود در صورت اجرای چنین اقدامی ابراز کردند.

خبرنگاران فضای مجازی دریچه فناوری