از ماست که بر ماست، نه از کرونا! - چای قند پهلو

*گوشه و کنار نشریات، فاطمه گرشاسبی: اخبار مربوط به کرونا را که رصد می کردم چیزهایی را می دیدم و می شنیدم و می خواندم که دوست داشتم دروغ باشند یا حداقل آمارش کمتر!

احتکار ماسک، دستکش، لوازم بهداشتی و ضدعفونی! احتکاری که منجر به گران فروشی می شود، گرانی ای که علاوه بر اقلام ضروری این روزها که از آنها نام برده شد خوراکی ها و اقلام مورد احتیاج زندگی روزمره را هم در برگرفته است. هر چه قدر با خود فکر می کنم و کلنجار می روم نمی توانم بفهمم چه طور شد که بعضی از ما این گونه شده ایم؟! چه می شود که این افراد آن قدر راحت آخرت شان را به جهان می فروشند هر چند که به نظرم این طور آدم ها در جهان هم خیری از زندگی شان نمی بینند .

در هیاهوی این روزها و با دیدن این گونه رفتارها و کارها، افکار ناخودآگاه مرا به سمت خاطراتی که از شهدا خوانده بودم سوق می دهند؛ اینکه آنها برای نجات هم رزم و هم وطن خویش حاضر بودند جان بدهند اما حالا این آدم ها جان مردم را از کوچک تا عظیم، خردسال تا پیر در کف دست گرفته و بازیچه کرده اند. شاید همه اینها برمی شود به اولویت بندی های ذهنی آدم ها، اما خب چه می شود که این همه تغییر اولویت رخ می دهد؟! واقعا گیج و مبهوتم! ...

وقتی که با یکی از دوستانم حرف می زدم و از این حس های مبهم می گفتم من را به حدیث جامعه طبقاتی از امام سجاد علیه السلام سوق داد و گفت: این طور آدم ها گرگ صفت اند، حدیث را خواندم؛ حضرت در این روایت مردم و جامعه را براساس مشاغل، مشی ها و رفتارها به شش طبقه شیر، گرگ، سگ، روباه، خوک و بره تشبیه فرموده و خصلت های دسته های متفاوت مردم را نسبت به ویژگی ها و خصوصیات این شش حیوان می سنجند که قابل انطباق کامل بوده و مصادیق آن در جوامع امروزی هم به طور واضح قابل رویت و ملموس است.

طبقه دومی که امام سجاد علیه السلام در این روایت شریف به آن اشاره می کنند، طبقه انسان های گرگ صفت یا همان گرگ ها هستند که در شرح آن این گونه مردم را کسانی معرفی می فرمایند که هنگام خرید یک کالا آن را مذمت کرده و هنگام فروش همان کالا آن را مدح می کنند که مصداق شاخص این طبقه همین افرادی هستند که از شرایط سخت مردم سوء استفاده می کنند؛ احتکار می کنند و بعد هم با منت و قیمت چند برابر بیشتر آن کالا را به مردم می فروشند و یا داروهای شیمیایی و گیاهی نامعتبر و دروغین را تبلیغ می کنند؛ که این عمل توسط افراد مختلف و گاها سلبریتی ها صورت می گیرد. این افراد همان گرگ صفت هایی هستند که فقط و فقط به فکر سود و فروش کالای خود هستند و جان مردم ذره ای برایشان ارزش ندارد. این حجم از بی انصافی و خودخواهی واقعا قابل هضم نیست!

در این کشورهای سلطه گر و استعمار طلب همچون آمریکا، انگلیس و ... در دشمنی کامل و درصدد ضربه زدن به ما هستند شکی نیست اما واقعا در بعضی از موارد، بعضی از مردم خود ما؛ (که البته درصد کمی را شامل می شود) نه به ملت و نه به کشور رحم نمی کنند و در هر لحظه به دنبال آب گل آلودی هستند تا تور ماهیگیری شان را پهن کنند و اما مورد دیگری هم که قابل توجه می باشد فرهنگ اشتباهی است که متاسفانه بین عموم مردم رواج دارد و آن اینکه تا خبر از یک تعطیلی می شود در جاده شمال جای سوزن انداختن نیست. فارغ از پرداختن به زمان های دیگر در این مورد خاص که همه مان می دانیم میزان سرعت انتقال این ویروس و شیوع آن چه قدر بالاست واقعا این جاده های شلوغ و پر از مسافر تعجب برانگیز است و در ذهن نمی گنجد. وقتی اعلام می شود حتی الامکان از خانه خارج نشوید مگر برای کارهای ضروری؛ چرا باز هم بعضی از مردم ما باروبندیل را جمع کرده و به مسافرت می فرایند؟!! البته که شاید مسافرت از امور ضروری زندگی آنهاست!!! این طور وقت هاست که می فهمم وقتی می گویند: (از ماست که بر ماست) بی جا نیست و برایم عینی می شود.

و اما در آخر مطلبی که قابل تامل و بحث می باشد این است که هر چند مباحثی که به آنها پرداخته شد تاسف بار و تامل برانگیز است اما افرادی که از آنها گفته شد درصد بسیار کمی از مردم را به خود اختصاص می دهند؛ و مردم واقعی ما همان هایی هستند که در هر شرایطی پشت هم بوده و میدان خالی نکردند. همان هایی که همیشه با همین وحدت و همدلی و وطن دوستی توانستند خودشان و کشورشان را از مسائل نجات بدهند. همان هایی که وقتی سیل و زلزله باشد، جنگ باشد یا دخالت خارجی پشت یکدیگرند.

همان مردمی که همیشه با هم هستند و امیدواری را به هم یاد می دهند و البته که مسئولان هم از این قاعده مستثنی نیستند و کم نداریم مسئولینی که در تمامی شرایط سخت و بحرانی کشور در کنار مردم هستند و حس امید، آرامش و زندگی را فراهم کرده و منتقل می کنند؛ فرماندهان جنگی وزرا بعضی کنندگان مجلس، پزشکان و ...

و حالا در این برهه از زمان آقای حریرچی وزیر محترم بهداشت با اینکه خود به این ویروس مبتلا شده اند همیشه حس امید و آرامش را در میان مردم احیا کرده و مردم را از حس ترس، دلهره و نگرانی دور کرده و به مشاخصه با این ویروس ترغیب و تشویق می کنند. و من امید و ایمان دارم که در این مورد هم در وهله اول با توکل و امید به لطف بی کران خداوند و بعد با رعایت اصول و نکات بهداشتی و همین طور حفظ وحدت و همدلی همیشگی مان و انتقال حس امیدواری و از بین بردن ترس و دلهره این برهه از زمان را هم با موفقیت و سلامتی پشت سر می گذاریم و ان شاالله این ویروس را شکست خواهیم داد.

نشریه دانشجویی تپش، شماره دوزادهم، دانشکده شریعتی